PLATON

Platon to autor cytatu dnia: ” Najważniejszy w każdym działaniu jest początek.” Prawdziwe – prawda? Kim jednak był Platon? Czy tylko filozofem? Kiedy zaczniemy badać jego życie, okazuje się, że nie tylko. Nie tylko filozofia była ta dzieciną, która go fascynowała. 

Platon ( w wolnym tłumaczeniu „szerokoplecy” ) to przezwisko nadano mu w szkole ze względu na jego masywną budowę ciała, naprawdę nazywał się Arystokles. Filozofię studiował przez 8 lat u samego Sokratesa. Kiedy Sokrates został skazany na śmierć za niezbyt popularne poglądy, przekonał Platona iż system demokratyczny, nie jest najlepszym modelem państwa. W 387 p.n.e. założył sławną Akademię Ateńską. Miała ona wydać wykształconą klasę „filozofów-władców”, zgodnie z poglądami politycznymi Platona. Ale zaraz, zaraz, my tutaj nie politykujemy.

Oprócz filozofii Platon zajmował się również matematyką (no bo nie można zajmować się filozofią, jeżeli nie potrafi się logicznie myśleć i wyciągać odpowiednie wnioski) i muzyką. Przypisywał muzyce dużą rolę w kształceniu charakteru i męstwa.  Uważał. że muzyka otacza nas, a dobre dźwięki potrafią emocjonalnie oddziaływać na nasze życie.

I tak chyba jest rzeczywiście prawda? Jeden rodzaj muzyki nas uspokaja, inny pobudza do działania.  Z pewnością macie muzykę, która poprawi Wam zawsze humor i spowoduje, że dzień mimo wszystko stanie si piękniejszy. Dla mnie taką muzą jest stara piosenka What a wonderful world , ale w wykonaniu zespołu The Ramones.

No po tych kilku nutach od razu chce się żyć. Czy Wy też macie taką muzę? Z pewnością.

OK, to wracamy do Platona. Stworzył on teorię idealizmu. Twierdził, że człowiek powinien zawsze dążyć do doskonałości, pomimo tego, że nigdy jej nie osiągniemy, że nie jesteśmy w stanie zrozumieć całej prawdy. Jego teoria miała wielu zwolenników, ale również bardzo wielu przeciwników. Bez względu jednak na to myślę, że każdy człowiek wie, że warto się doskonalić, warto pracować nad sobą i swoim charakterem.  Z pewnością pomogą nam w tym myśli Platona:

  • Miarą mowy nie jest ten który mówi, tylko ten który słucha;
  • Ten który kocha, staje się zaślepiony wobec przedmiotu swojej miłości;
  • Myśleć – to co prawdziwe, czuć – to co piękne, kochać – to co dobre : w tym cel rozumnego życia.
  • Życie niekontrolowane jest bezwartościowe;
  • Największe zło, to tolerować krzywdę;
  • Najlepsze życie, to które łączy troskę z beztroską.

A na koniec kilka słów jakie wypowiedział Platon o… miłości:

A jeśli kiedy taki czy jakikolwiek inny człowiek przypadkiem znajdzie swą drugą połowę, wtedy nagle dziwny na nich czar jakiś pada, dziwnie jedno drugiemu zaczyna być miłe, bliskie, kochane, tak że nawet na krótki czas nie chcą się rozdzielać od siebie, i niektórzy życie całe pędzą tak przy sobie, a nie umieliby nawet powiedzieć, czego jedno chce od drugiego. Bo chyba nikt nie przypuści, żeby to tylko rozkosze wspólne sprawiały, że im tak dziwnie dobrze być, za wszystko w świecie, razem. Nie. Ich obojga dusze, widocznie, czegoś innego pragną, czego nie umieją w słowa ubrać, i dusza swe pragnienia przeczuwa tylko i odgaduje. I nie wiedzieliby, co odpowiedzieć mają, gdyby tak nad ich łożem Hefajstos z narzędziami stanął i zapytał: „Czego wy chcecie od siebie, ludzie?” Nie wiedzieliby, czego. Więc gdyby znowu pytał: „Prawda, że chcecie tak się złączyć w jedno, możliwie najściślej, żebyście się ani w dzień, ani w nocy nie rozłączali? Jeżeli tego chcecie, ja was spoję i zlutuję w jedno, tak że dwojgiem będąc, jedną się staniecie istotą (…)Miłość jest na imię temu popędowi i dążeniu do uzupełnienia siebie, do całości.

Prawdziwe, prawda?